காணாமல் போன இரவு...

நேற்று இரவு கண்ட கனவில், 

உச்சி வெயிலில்

வெண்மணலில் ஓடுகின்றேன்...

ஒற்றைப் பனைமரத்தின் நிழலில் நின்று

உச்சியில் இருக்கும் காக்கையை நோக்கி கை நீட்டுகின்றேன்...

ஒரு பெரிய சுழல் வந்து பனைமரத்தை தூக்கிச் சென்றது...

காகம் பட்டாம்பூச்சியாக உருமாறி பறந்து சென்றது...

வெயில் என் கன்னத்தில் ஏறியது...

சட்டென்று விழித்துப் பார்க்கையில்,

மின்தடையால் மின்விசிறி கிரீச்சிட்டு கொண்டே சுற்றி நின்றது!

இரக்கம்

சொரி பிடித்து

கேட்பாரற்றுத் திரியும்

தெருநாய்களைக் கண்டு

இரக்கம் கொள்கிறோம்,

தனியாக மாட்டிக்கொண்ட 

பூனைக்குட்டியை 

அவை கடித்துக் குதறும் போது?

நாய்களிடம் மாட்டி

இறந்து போன 

பூனைக்குட்டிகளைக் கண்டு 

இரக்கம் கொள்கிறோம்,

சிறு குருவியைப் 

பிடித்துப் பிய்த்து

அவை தின்னும் போது?

எளியவரைத்

துன்புறுத்தாது 

அன்பு செய்தல் அறமாம்!

இரக்கம் காட்டுவதையும் 

தண்டிப்பதையும் 

கடவுள் பார்த்துக் கொள்வார்!

கற்றவை

பரீட்சைக்காக நினைவேற்றிக் கொண்டவை 

ஆண்டு முடிந்தவுடன்

சவுகரியமாக மறந்து போனதில் மகிழ்ச்சி, 

என் வாழ்க்கைக்கு அர்த்தம் சேர்த்த 

சிந்தனைகள் மட்டுமே 

இன்று என் வழித்துணையாக!

வாழ்!

இவ்வளவு வேகமாய் எங்கே போகிறோம்?

நின்று நிதானித்து

வாழ்க்கையை ரசித்த நாட்கள் 

வெகு தொலைவில் ஓடி விடவில்லை!

இன்று என் கட்டை விரலும் ஓடுகின்றது

கைப்பேசி தொடுதிரையின் மேல்!